Ukrainian niepostnyk
Although you and I both agree (two posts above) on the meaning of the name NIEPOSTYN, I have to disagree with the above quote since Niepostyn has nothing to do with Ukrainian Niepostnyk - aside from some common Slavic root - since the suffix -yn used to be an indicator of possessiveness in Old Polish, and to some extend it still exists in the modern one.
The first thorough explanation I came across during Internet search was the old book by Trzaskowski (1865), available as google ebook. You can save yourself the trouble of downloading and using your own ebook-reader by reading it directly in your browser and relying on google e-reader. Here is the link to its first page (actually just a black cover):
books.google.ca/books/reader?id=u_BJAAAAcAAJ&printsec=frontcover&output=reader&pg=GBS.PP1
The book title (in Polish):
Nauka o pierwiastkach i źródłosłowach języka polskiego ze stanowiska porównawczej gramatyki
[Knowledge about the elements and etymology of Polish language from the position of comparative grammar]
przez Bronisława Trzaskowskiego [by Bronisław Trzaskowski]
Kraków, w drukarni C.K. Uniwersytetu Jagiellońskiego, pod t. zarządem Ferd. Schmiedehausena, 1865.
[Cracow, in printing house of Imperial & Royal Jagiellonian University, under temporary management of Ferd. Schmiedehausen, 1865.]
Allow me to quote extensively from that book.
[Mods, please be forgiving since any attempt to English translation of this source would not make any sense whatsoever here.]
Paragraph 80:
1. Zaczniemy od przymiotników dla tego, że w nich pierwotne znaczenie dzierżenia jeszcze się najwierniej utrzymało.
a. Najwierniejsze pierwotnej postaci i znaczeniu są przymiotniki na -in, -ina, -ino, zwykle dzirżawczymi zwane: mam-in, mam-ina, mam-ino, źródł. mama, podobnie pan-in źródł. pani, mat-czyn źródł. matka, siostrz-yn źródł. siostra, sędz-in źródł. sędzia, marys-in źródł. Marysia, sapież-yn źródł. Sapieha i t.d. Wiele takich przymiotników uchodzi dziś za rzeczowniki częścią jako nazwy miejsc i pochodzenia, częścią jako jako nazwy żon: Szczuc-in, Tęcz-yn, Dębosz-yn, Zaklucz-yn, Siekiercz-yna, Sędz-iny, Stasz-yno jako własność Szczutów, Dęboszów, Zaklików, i t.d.; hrab-ina, podstol-ina, wojewodz-ina, Zaręb-ina, Chwaliboż-yna, jako kobieta należąca do hrabiego, podstolego i.t.d.
....
2. Z rzeczowników należą tutaj:
a. Męskie na -in, -yn: staropol. gospod-yn źródł. gospoda-, Grecz-yn źródł. Grek-, Turcz-yn źródł. Turk-, Lwowian-in źródł. Lwowian-, mieszczan-in źródł. mieszczan-, włościan-in źródł. włościan-, dworzan-in źródł. dworzan-, parafijan-in źródł. parafijan- itd.
....