Mr Grunwald 33 | 2126
23 Nov 2010 / #1
rp.pl/artykul/567969_Lamanie-rymow-i-narodowych-mitow.html
Czy to jest trafne? Czy jest wielu takich poetów?
Czy to jest trafne? Czy jest wielu takich poetów?
Znalazł się poeta?
Czy to jest trafne?
To jest specyficzne, i w swojej klasie być może dobre.
Dlaczego dobre? Bo mając alergie na rap (i inne hip- hopy;) dałam rade przesłuchać utworek do końca.
Czy doszukałam się w tym czegoś odkrywczego? Nie.
Ale to może być kwestia negatywnego nastawienia do tego typu gatunku muzycznego. A może raczej do kolejnej subkultury młodzieżowej, jaka się z taką właśnie muzyką utożsamia.
Skąd takie uprzedzenia? Ano moim nieskromnym, subiektywnym zdaniem, artyści sceny rap nie wnoszą do muzyki nic nowego.
Teksty piosenek, to powielenie niezadowolenia, które kiedyś zaistniało było w punk rocku, a sama muzyka to dno.
Takie tam: ponarzekajmy sobie jak nam smutno i źle, i w ogóle: no future. Nic nowego.
Czy jest wielu takich poetów?
Zapewne tak. I może nawet się w swoim środowisku wybiją. Zauważą ich jacyś znawcy tematu, i doszukają się w ich radosnej twórczości niezaprzeczalnych walorów artystycznych.
Do mnie ta poezja nie trafia. Jest niedojrzała, szczeniacka, przewidywalna. Nie wiem, he he może mam za duże wymagania?
Poetą był wokalista Kaliber 44, zresztą w jakimś sensie ta ciekawostka, L.U.C skojarzyła mi się z tamta grupa. Nie wiem dlaczego, nieważne zresztą;) Może na zasadzie kontrastu.
W K44 było wszystko: szaleństwo, obłęd, schizofrenia, ból, rozdarcie, dramatyzm, egzystencjalizm, indywidualizm, gniew, bunt, magia...
Nośnik emocji, czyli muzyka plus słowo. Tu tego brakuje. Owszem, jest jakaś wariacja, zabawa słowem, ale towarzyszą jej emocje puste, płytkie. Tak w tekście jak w muzyce.
Marudzenie nad szarą rzeczywistością- ile można? Nudne i oklepane.
Aha, mowa o piosence "Co z tą Polską".
Khem, khem...
Po obejrzeniu tego filmiku zmieniłam zdanie.
Może jednak coś z chłopaków będzie.
youtu.be/FYqJfbwQ6Qk
Oryginalny głos prezydenta Stefana Starzyńskiego.
The move is allegoric defend of Warsaw in September 1939. Voice is originally recorder speeches of Stefan Starzyński, president of Warsaw, killed by Germans.
(L.U.C - TRIBUTE TO STEFAN STARZYŃSKI)
OBRAZ - PLATIGE IMAGE (ART DIR. MICHA£ DZIEKAN)
(Znajomi miłośnicy gatunku hh też ich bronią, ...bo zasięgnęłam języka;)
To jest specyficzne, i w swojej klasie być może dobre.
Dlaczego dobre? Bo mając alergie na rap (i inne hip- hopy;) dałam rade przesłuchać utworek do końca.
Czy doszukałam się w tym czegoś odkrywczego? Nie.
Ale to może być kwestia negatywnego nastawienia do tego typu gatunku muzycznego. A może raczej do kolejnej subkultury młodzieżowej, jaka się z taką właśnie muzyką utożsamia.
Skąd takie uprzedzenia? Ano moim nieskromnym, subiektywnym zdaniem, artyści sceny rap nie wnoszą do muzyki nic nowego.
Teksty piosenek, to powielenie niezadowolenia, które kiedyś zaistniało było w punk rocku, a sama muzyka to dno.
Takie tam: ponarzekajmy sobie jak nam smutno i źle, i w ogóle: no future. Nic nowego.
Czy jest wielu takich poetów?
Zapewne tak. I może nawet się w swoim środowisku wybiją. Zauważą ich jacyś znawcy tematu, i doszukają się w ich radosnej twórczości niezaprzeczalnych walorów artystycznych.
Do mnie ta poezja nie trafia. Jest niedojrzała, szczeniacka, przewidywalna. Nie wiem, he he może mam za duże wymagania?
Poetą był wokalista Kaliber 44, zresztą w jakimś sensie ta ciekawostka, L.U.C skojarzyła mi się z tamta grupa. Nie wiem dlaczego, nieważne zresztą;) Może na zasadzie kontrastu.
W K44 było wszystko: szaleństwo, obłęd, schizofrenia, ból, rozdarcie, dramatyzm, egzystencjalizm, indywidualizm, gniew, bunt, magia...
Nośnik emocji, czyli muzyka plus słowo. Tu tego brakuje. Owszem, jest jakaś wariacja, zabawa słowem, ale towarzyszą jej emocje puste, płytkie. Tak w tekście jak w muzyce.
Marudzenie nad szarą rzeczywistością- ile można? Nudne i oklepane.
Aha, mowa o piosence "Co z tą Polską".
Khem, khem...
Po obejrzeniu tego filmiku zmieniłam zdanie.
Może jednak coś z chłopaków będzie.
youtu.be/FYqJfbwQ6Qk
Oryginalny głos prezydenta Stefana Starzyńskiego.
The move is allegoric defend of Warsaw in September 1939. Voice is originally recorder speeches of Stefan Starzyński, president of Warsaw, killed by Germans.
(L.U.C - TRIBUTE TO STEFAN STARZYŃSKI)
OBRAZ - PLATIGE IMAGE (ART DIR. MICHA£ DZIEKAN)
(Znajomi miłośnicy gatunku hh też ich bronią, ...bo zasięgnęłam języka;)