dziadek
3 Dec 2006
Language / Are the languages of Russian and Polish similar at all? [94]
it would help quite much, but it will be still difficult to understand polish
it would help quite much, but it will be still difficult to understand polish
dziadek
3 Dec 2006
Language / Are the languages of Russian and Polish similar at all? [94]
i'm also learning russian and as i mastered its alphabet it is now to me quite easy to understand at least the russien text.
many russian letters have its equivalent in polish and words that are build of them are similar in both languages.
but, yes. I don't think mastering russian is enough
i'm also learning russian and as i mastered its alphabet it is now to me quite easy to understand at least the russien text.
many russian letters have its equivalent in polish and words that are build of them are similar in both languages.
but, yes. I don't think mastering russian is enough
dziadek
7 Jan 2007
Love / 6 months with my Polish girlfriend and I still don't understand her.. [208]
Those are just stereotypes. Nationality does'nt have any influence on personality.
Those are just stereotypes. Nationality does'nt have any influence on personality.
dziadek
1 Jun 2010
News / Decoded talks inside Poland's president's plane are released in Internet [337]
Thread attached on merging:
Smoleńsk Crash transcripts made public
Original transcripts:
91.210.209.188/Transkrypcja_rozmow_zalogi_samolotu_Tu-154_M.pdf
English translation:
krakowpost.com/article/2132
Thread attached on merging:
Smoleńsk Crash transcripts made public
Original transcripts:
91.210.209.188/Transkrypcja_rozmow_zalogi_samolotu_Tu-154_M.pdf
English translation:
krakowpost.com/article/2132
dziadek
18 Nov 2010
Language / Sorka means przepraszam [17]
More likely there was no reason.
As a side note: sorka is also used as a slang for a female professor (Profesorka).
More likely there was no reason.
As a side note: sorka is also used as a slang for a female professor (Profesorka).
dziadek
14 Dec 2010
Po polsku / Historie 55-ciu słów [35]
Nudziło mi się więc zacząłem sobie pisać krótkie powieści- składające się z maksymalnie 55-ciu słów. Pewnie Ktoś z was widział już ten motyw na którejś ze stron. Może i wy zechcecie jakieś napisać i się nimi podzielić (choćby dla zabicia czasu).
"Daję słowo"
- A co jeśli i tym razem nic z tego nie będzie?
Położył jedną dłoń na jej ramieniu, drugą ocierając jej cieknące łzy.
- Nie powtórzymy wcześniejszych błędów; tym razem wszystko zrobimy idealnie- dopięte na ostatni guzik. Masz moje słowo: to dziecko przyjdzie na świat.
W poczekalni chirurg otrząsnął go z zamyślenia.
- To kogo utrzymać przy życiu?
---------------------------------------------------------------------- -----------
"Ja nie mam syna
- … ale boję się, bo nie wiem jak tata zareaguje, gdy mu powiem, że jestem… inny.
- Nie martw się – zapewniła go matka – znam Zbigniewa od lat i mogę cię zapewnić, że nie jest homofobem. Bądź z nim szczery- zrozumie to. Jestem pewna.
- Monika! – krzyk męża dobiegał z salonu – Nie uwierzysz co ten gówniarz mi właśnie powiedział!…
---------------------------------------------------------------------- -----------
"Zła Karma"
Rozcierając ramiona by nie zmarznąć, z satysfakcją odprowadził wzrokiem bezdomnego, którego od teraz grzał nowy płaszcz. Ponownie uśmiechnął się do siebie, odwrócił się na pięcie i skierował swoje kroki w stronę strzeżonego parkingu. Zaklął zobaczywszy znajomy kwitek wetknięty pod wycieraczkę. Wyszarpnął go, zmiął w dłoni, po czym zaczął sięgać do kieszeni płaszcza by wyciągnąć kluczyki…
---------------------------------------------------------------------- -----------
"Pociąg"
- Czy on właśnie dołożył sobie kolejne 20 kilo?! – zapytała Julita z niedowierzaniem obserwując cherlaka, który już od godziny starał się popisać przed piękną blondynką ćwiczącą kilka metrów dalej.
- Zawiedzie się – oznajmiła Ania z tajemniczym uśmiechem na ustach.
- A co, ma ona za chłopaka jakąś górę mięśni?
- Lepiej – odpowiedziała Ania, podeszła do blondynki i wymieniły namiętny pocałunek.
Nudziło mi się więc zacząłem sobie pisać krótkie powieści- składające się z maksymalnie 55-ciu słów. Pewnie Ktoś z was widział już ten motyw na którejś ze stron. Może i wy zechcecie jakieś napisać i się nimi podzielić (choćby dla zabicia czasu).
"Daję słowo"
- A co jeśli i tym razem nic z tego nie będzie?
Położył jedną dłoń na jej ramieniu, drugą ocierając jej cieknące łzy.
- Nie powtórzymy wcześniejszych błędów; tym razem wszystko zrobimy idealnie- dopięte na ostatni guzik. Masz moje słowo: to dziecko przyjdzie na świat.
W poczekalni chirurg otrząsnął go z zamyślenia.
- To kogo utrzymać przy życiu?
---------------------------------------------------------------------- -----------
"Ja nie mam syna
- … ale boję się, bo nie wiem jak tata zareaguje, gdy mu powiem, że jestem… inny.
- Nie martw się – zapewniła go matka – znam Zbigniewa od lat i mogę cię zapewnić, że nie jest homofobem. Bądź z nim szczery- zrozumie to. Jestem pewna.
- Monika! – krzyk męża dobiegał z salonu – Nie uwierzysz co ten gówniarz mi właśnie powiedział!…
---------------------------------------------------------------------- -----------
"Zła Karma"
Rozcierając ramiona by nie zmarznąć, z satysfakcją odprowadził wzrokiem bezdomnego, którego od teraz grzał nowy płaszcz. Ponownie uśmiechnął się do siebie, odwrócił się na pięcie i skierował swoje kroki w stronę strzeżonego parkingu. Zaklął zobaczywszy znajomy kwitek wetknięty pod wycieraczkę. Wyszarpnął go, zmiął w dłoni, po czym zaczął sięgać do kieszeni płaszcza by wyciągnąć kluczyki…
---------------------------------------------------------------------- -----------
"Pociąg"
- Czy on właśnie dołożył sobie kolejne 20 kilo?! – zapytała Julita z niedowierzaniem obserwując cherlaka, który już od godziny starał się popisać przed piękną blondynką ćwiczącą kilka metrów dalej.
- Zawiedzie się – oznajmiła Ania z tajemniczym uśmiechem na ustach.
- A co, ma ona za chłopaka jakąś górę mięśni?
- Lepiej – odpowiedziała Ania, podeszła do blondynki i wymieniły namiętny pocałunek.
dziadek
14 Dec 2010
Po polsku / Historie 55-ciu słów [35]
Dzięki :)
Do tej pory jedynie co pisałem to sceneriusze do gier fabularnych (I 2-3 niedokończone próby napisania dłuższych powieści)-i niemal każdą rozgrywaną scenę napychałem tonami groteski i humoru.
Te dwie pierwsze powiastki napisałem z potrzeby odmiany bowiem komedia już mi się trochę przejadła.
„Kochanie”
Adam pośpiesznie wkroczył do mieszkania, odrzucił walizkę i podszedł do żony ze łzami w oczach.
- Wybacz skarbie, szef ogłosił konferencję i naprawdę nie mogłem wcześniej…
- MORDA, KURWA! - przerwała mu małżonka - OBIAD MIA£ BYĆ NA STOLE JUŻ DWIE GODZINY TEMU I NIE CHCĘ TU S£UCHAĆ ŻADNYCH PIERDÓ£!
Współpracownik zobaczył Adama posiniaczonego.
- Co, znów spadłeś ze schodów?
Dzięki :)
Do tej pory jedynie co pisałem to sceneriusze do gier fabularnych (I 2-3 niedokończone próby napisania dłuższych powieści)-i niemal każdą rozgrywaną scenę napychałem tonami groteski i humoru.
Te dwie pierwsze powiastki napisałem z potrzeby odmiany bowiem komedia już mi się trochę przejadła.
„Kochanie”
Adam pośpiesznie wkroczył do mieszkania, odrzucił walizkę i podszedł do żony ze łzami w oczach.
- Wybacz skarbie, szef ogłosił konferencję i naprawdę nie mogłem wcześniej…
- MORDA, KURWA! - przerwała mu małżonka - OBIAD MIA£ BYĆ NA STOLE JUŻ DWIE GODZINY TEMU I NIE CHCĘ TU S£UCHAĆ ŻADNYCH PIERDÓ£!
Współpracownik zobaczył Adama posiniaczonego.
- Co, znów spadłeś ze schodów?
dziadek
14 Dec 2010
Po polsku / Historie 55-ciu słów [35]
Ta babcia grzebała zmarłych, których inni nie chcieli grzebać? (jak np. na pobojowisku?)
Czy źle to zrozumiałem?
Ta babcia grzebała zmarłych, których inni nie chcieli grzebać? (jak np. na pobojowisku?)
Czy źle to zrozumiałem?
dziadek
14 Dec 2010
Po polsku / Historie 55-ciu słów [35]
„Zawsze z nami”
- Reporterzy otrzymali informację o przyjęciu się organów Roberta K. zmarłego w wypadku samochodowym…
Pielęgniarka wyłączyła radio.
- Czas wizyty już dobiega końca – zwróciła się do kobiety siedzącej przy łóżku pacjentki.
- Ale mamo – odezwała się słabym głosem dziewczynka – nie rozumiem. Gdzie w końcu tata trafił?
- Tutaj – położyła dłoń na zabandażowanej klatce piersiowej córki – i tutaj zawsze będzie.
„Zawsze z nami”
- Reporterzy otrzymali informację o przyjęciu się organów Roberta K. zmarłego w wypadku samochodowym…
Pielęgniarka wyłączyła radio.
- Czas wizyty już dobiega końca – zwróciła się do kobiety siedzącej przy łóżku pacjentki.
- Ale mamo – odezwała się słabym głosem dziewczynka – nie rozumiem. Gdzie w końcu tata trafił?
- Tutaj – położyła dłoń na zabandażowanej klatce piersiowej córki – i tutaj zawsze będzie.
dziadek
14 Dec 2010
Po polsku / Historie 55-ciu słów [35]
Nie, nie zgadłem.
Patrząc na słowa jakie wykorzystywałeś myślałem, że korzystałeś z tłumacza, który ci podsuwał niedoskonałe synonimy słów, które szukałeś i fragment
oznaczał 'ostrożnie je położyła na rosnącej stercie'
Nie przyszło mi do głowy, że chodziło o tłum ludzi...
ale na pewno już zdążyłeś to zgadnąc
Nie, nie zgadłem.
Patrząc na słowa jakie wykorzystywałeś myślałem, że korzystałeś z tłumacza, który ci podsuwał niedoskonałe synonimy słów, które szukałeś i fragment
Ostrożnie je położy przed rośnącym tłumem
oznaczał 'ostrożnie je położyła na rosnącej stercie'
Nie przyszło mi do głowy, że chodziło o tłum ludzi...
dziadek
14 Dec 2010
Po polsku / Historie 55-ciu słów [35]
pozostało -> pozostał
pokopać -> zakopać
zabierała -> zbierała
uroni łzy -> uroni łzę
odchodzi -> odejdzie
przysłużkę -> przysługę
mimo iż poprawniej by było napisać to wszystko w czasie przeszłym, pozostawiłem formę przyszłą bowiem nadaje swego rodzaju 'klimat' swemu tekstowi... i sprawia także, że nie brzmi to jakby była mowa o pojedynczym zdarzeniu, które zaszło w przeszłości. Przyszła forma jest czasem wykorzystywana podobnie jak czas Perfect w angielskim - do opisu wydażeń, które regularnie mają miejsce
w tym kontekście- jakby babcia miała zwyczaj tachać te kamienie
(chyba, że jednak miałeś na myśli, że zrobiła to zaledwie raz...)
pozostało -> pozostał
pokopać -> zakopać
zabierała -> zbierała
uroni łzy -> uroni łzę
odchodzi -> odejdzie
przysłużkę -> przysługę
mimo iż poprawniej by było napisać to wszystko w czasie przeszłym, pozostawiłem formę przyszłą bowiem nadaje swego rodzaju 'klimat' swemu tekstowi... i sprawia także, że nie brzmi to jakby była mowa o pojedynczym zdarzeniu, które zaszło w przeszłości. Przyszła forma jest czasem wykorzystywana podobnie jak czas Perfect w angielskim - do opisu wydażeń, które regularnie mają miejsce
w tym kontekście- jakby babcia miała zwyczaj tachać te kamienie
(chyba, że jednak miałeś na myśli, że zrobiła to zaledwie raz...)
dziadek
14 Dec 2010
Po polsku / Historie 55-ciu słów [35]
ale powtarzam- czasem.
Częściej wykorzystuje się dla tego celu czas teraźniejszy.
Forma przeszła pasuje bardziej do.. starszych (archaicznych) tekstów albo jest wykorzystywana w przysłowiach, powiedzonkach itp... (z resztą te reguły są dość mgliste) tak wg. mnie to działa.
Tak czy siak. Znacznie częściej się wykorzystuje czas teraźniejszy
(przesadnie dokładnie nie studiowałem gramatyki- wszystko robię na wyczucie- więc korzystanie z moich rad jest na własne ryzyko)
ale powtarzam- czasem.
Częściej wykorzystuje się dla tego celu czas teraźniejszy.
Forma przeszła pasuje bardziej do.. starszych (archaicznych) tekstów albo jest wykorzystywana w przysłowiach, powiedzonkach itp... (z resztą te reguły są dość mgliste) tak wg. mnie to działa.
Tak czy siak. Znacznie częściej się wykorzystuje czas teraźniejszy
(przesadnie dokładnie nie studiowałem gramatyki- wszystko robię na wyczucie- więc korzystanie z moich rad jest na własne ryzyko)
dziadek
14 Dec 2010
Po polsku / Historie 55-ciu słów [35]
ups... niedopatrzenie; miało być
'przyszła'
„Pociąg: prolog”
- Nie wyrywaj się, mała – właściciel umięśnionych rąk przygważdżających ją do ściany szepnął jej do ucha – Wiesz, że tego chcesz.
Uścisk momentalnie zniknął i zobaczyła swego oprawcę trzymającego się za krocze na podłodze siłowni.
- Nienawidzę jak to robią – autorem słów była dobrze zbudowana blondynka, która wyrosła jakby z pod ziemi – Jestem Natalia. A ty, piękna?
- Ania…
Forma przeszła pasuje bardziej do.. starszych (archaicznych) tekstów
ups... niedopatrzenie; miało być
'przyszła'
„Pociąg: prolog”
- Nie wyrywaj się, mała – właściciel umięśnionych rąk przygważdżających ją do ściany szepnął jej do ucha – Wiesz, że tego chcesz.
Uścisk momentalnie zniknął i zobaczyła swego oprawcę trzymającego się za krocze na podłodze siłowni.
- Nienawidzę jak to robią – autorem słów była dobrze zbudowana blondynka, która wyrosła jakby z pod ziemi – Jestem Natalia. A ty, piękna?
- Ania…
dziadek
15 Dec 2010
Po polsku / Historie 55-ciu słów [35]
No; ja trzy razy od zera powtarzałem pisanie tego prologu zanim zjechałem poniżej 60-ciu.
Gdybym pierwszą wersję miał dokończyć jak z początku planowałem, miałaby ponad 80.
„Skarbie ty moje”
Ostatnie, co Adam pamiętał, to to, że gdy kroił warzywa na kolację, Julita ponownie wpadła w szał... Teraz stał z zakrwawionym nożem nad jej ciałem.
- O Boże… – świadomość tego uderzyła go tak boleśnie, że padł na kolana i zwymiotował na podłogę. Co teraz robić?!... W końcu podjął decyzję… i nocą pojechał z workiem do lasu...
„Nieuniknione…”
Z powodu pościgu za bezdomnym by odzyskać kluczyki od swojego samochodu, Robert spóźnił się na odebranie córeczki z podstawówki. Zastał ją przed budynkiem; raz po raz przytupywała, by jej malutkie stópki nie zamarzły. Otworzył drzwi.
- Zapnij pasy, maleńka – powiedział, obserwując ją w lusterku – kiedyś uratują ci życie.
- Ta, jasne – odparła naburmuszona, ale i tak wykonała polecenie.
„Pociąg: przedostatnia stacja”
- Nie mogę teraz; głowa mnie boli! – Ania odpychała od siebie Natalię, która próbowała rozpiąć jej stanik – PRZESTAŃ!
- To potrwa tylko parę minut…
- Tylko to ci w głowie? Czy tylko tym dla ciebie jestem: lalką do dmuchania?
Nastała niezręczna cisza…
- Lepiej, byś już wyszła…
Minutę po zatrzaśnięciu się za Natalią drzwi, Ania zaczęła płakać w poduszkę…
„Złączone szlaki”
Stał nad grobem żony, tuląc do siebie zawiniątko.
- Kochanie – przełykając łzy, mówił do szarej ziemi u swych stóp – zobacz: urodziłaś pięknego synka… tęsknimy…
Do grobu obok podeszła kobieta z małą córeczką. Nie potrafiły stłumić płaczu. Położył wolną dłoń na ramieniu matki, by ją pocieszyć.
- Dziękuję… – powiedziała – …jak ma pan na imię?
- Zbigniew, a pani?
- Monika…
(Kurka... to pisanie wpadło mi w nałóg... będę musiał spróbować ograniczać...)
No; ja trzy razy od zera powtarzałem pisanie tego prologu zanim zjechałem poniżej 60-ciu.
Gdybym pierwszą wersję miał dokończyć jak z początku planowałem, miałaby ponad 80.
„Skarbie ty moje”
Ostatnie, co Adam pamiętał, to to, że gdy kroił warzywa na kolację, Julita ponownie wpadła w szał... Teraz stał z zakrwawionym nożem nad jej ciałem.
- O Boże… – świadomość tego uderzyła go tak boleśnie, że padł na kolana i zwymiotował na podłogę. Co teraz robić?!... W końcu podjął decyzję… i nocą pojechał z workiem do lasu...
„Nieuniknione…”
Z powodu pościgu za bezdomnym by odzyskać kluczyki od swojego samochodu, Robert spóźnił się na odebranie córeczki z podstawówki. Zastał ją przed budynkiem; raz po raz przytupywała, by jej malutkie stópki nie zamarzły. Otworzył drzwi.
- Zapnij pasy, maleńka – powiedział, obserwując ją w lusterku – kiedyś uratują ci życie.
- Ta, jasne – odparła naburmuszona, ale i tak wykonała polecenie.
„Pociąg: przedostatnia stacja”
- Nie mogę teraz; głowa mnie boli! – Ania odpychała od siebie Natalię, która próbowała rozpiąć jej stanik – PRZESTAŃ!
- To potrwa tylko parę minut…
- Tylko to ci w głowie? Czy tylko tym dla ciebie jestem: lalką do dmuchania?
Nastała niezręczna cisza…
- Lepiej, byś już wyszła…
Minutę po zatrzaśnięciu się za Natalią drzwi, Ania zaczęła płakać w poduszkę…
„Złączone szlaki”
Stał nad grobem żony, tuląc do siebie zawiniątko.
- Kochanie – przełykając łzy, mówił do szarej ziemi u swych stóp – zobacz: urodziłaś pięknego synka… tęsknimy…
Do grobu obok podeszła kobieta z małą córeczką. Nie potrafiły stłumić płaczu. Położył wolną dłoń na ramieniu matki, by ją pocieszyć.
- Dziękuję… – powiedziała – …jak ma pan na imię?
- Zbigniew, a pani?
- Monika…
(Kurka... to pisanie wpadło mi w nałóg... będę musiał spróbować ograniczać...)
dziadek
15 Dec 2010
Po polsku / Historie 55-ciu słów [35]
Może i tak, ale to ograniczenie mnie przynajmniej prowokuje do opisywania jak największej ilości rzeczy jak najmniejszą ilością słów... inaczej by jedne historyjki zbyt się rozciągały i posiadały zbędne szczegóły a inne by przeginały w drugą stronę...za duży rozstrzał
Jak pisałem wcześniej- gdy próbowałem kiedyś napisać dłuższe powieści to maksymalnie wychodziły mi dwa rozdziały i się wypalałem
„Pociąg: wysiadka!”
Zerwanie z Natalią poszło Ani łatwiej niżeli się spodziewała; ta nawet zbytnio nie protestowała.
- Zdzira… – mruknęła do siebie i wybrała numer Julity… ta jednak nie odbierała. Nie przejmując się tym zbytnio, zaczęła się ubierać by odwiedzić przyjaciółkę; i tak wcześniej odczuwała potrzebę rozprostowania nóg… Gdy zobaczyła wozy policyjne na jej podjeździe, zaczęła obawiać się najgorszego…
(To jest silniejsze ode mnie... ^^')
Może i tak, ale to ograniczenie mnie przynajmniej prowokuje do opisywania jak największej ilości rzeczy jak najmniejszą ilością słów... inaczej by jedne historyjki zbyt się rozciągały i posiadały zbędne szczegóły a inne by przeginały w drugą stronę...za duży rozstrzał
Jak pisałem wcześniej- gdy próbowałem kiedyś napisać dłuższe powieści to maksymalnie wychodziły mi dwa rozdziały i się wypalałem
„Pociąg: wysiadka!”
Zerwanie z Natalią poszło Ani łatwiej niżeli się spodziewała; ta nawet zbytnio nie protestowała.
- Zdzira… – mruknęła do siebie i wybrała numer Julity… ta jednak nie odbierała. Nie przejmując się tym zbytnio, zaczęła się ubierać by odwiedzić przyjaciółkę; i tak wcześniej odczuwała potrzebę rozprostowania nóg… Gdy zobaczyła wozy policyjne na jej podjeździe, zaczęła obawiać się najgorszego…
(To jest silniejsze ode mnie... ^^')
dziadek
15 Dec 2010
Po polsku / Historie 55-ciu słów [35]
Też lubię drobne akcenty 'przyprawiające' historię (jak np. nawyki, hobby postaci czy ich ulubione danie. Klimat scen też). Te historyjki pełnią rolę rozgrzewki bym przy ewentualnej próbie pisania dłuższej znów się nie wypalił.
Ciekawe, że strasznie często czytelnicy dopatrują się głębszego sensu w historii nawet gdy autor nie miał żadnego zamiaru żadnej 'mądrości' przekazać...
Po prostu zastanawiałem się jakie sytuacje byłyby klimatowe i/lub dramatyczne (albo chociaż ciekawe) a następnie starałem się zmieścić ich opis w limicie słów- zero zastanawiania się nad przekazem morału czy jakiegokolwiek przesłania :)
(No i starałem się wybrać tematy których już nie pokazywano w telewizji do znudzenia: zamiast standardowago love story 'On i ona' z happy endem przedstawiłem kruchy związek dwóch lesbijek- brak sytuacji jednoznacznie szęśliwych czy jednoznacznie smutnych- wszystkiego po trochu)
No... dopiero teraz zdałem sobie sprawę, że jest dorosłą kobietą a nie nastolatką, której emocje wariują pod wpływem hormonów...
(Planowałem, że Natalia zdradzi ją z mężczyzną i to rozbije związek ale gdy sobie przypomniałem o tym planie to było już za późno)
Lepiej późno niż wcale:
„Pociąg: ostatnia stacja”
Ania skończyła przyjmować ostatniego pacjenta. Opuściła szpital i skierowała swe kroki do baru gdzie czekała na nią Justyna.
- Cześć
- Cze… - odparła Justyna; speszonym wzrokiem patrzyła gdzieś w głąb baru.
Gdy Ania podążyła za jej spojrzeniem, ujrzała Natalię całującą się z mężczyzną.
- Poczekaj chwilę; zaraz wracam… - zwróciła się do Justyny i podeszła do pary przy stoliku…
No i oczywiście...
„Pociąg: przedostatnia stacja” wersja 2.0
- Nie mogę teraz; głowa mnie boli! – Ania odpychała od siebie Natalię, która próbowała rozpiąć jej stanik – PRZESTAŃ!
- Ale to potrwa tylko parę minut…
- Tylko to ci w głowie? Dmuchać się dzień w dzień, siedem dni w tygodniu?
Nastała niezręczna cisza…
- Lepiej, byś już wyszła…
Ania usłyszała trzask drzwi, westchnęła i przewróciła się na drugi bok…
(mania perfekcji... ech...--')
Też lubię drobne akcenty 'przyprawiające' historię (jak np. nawyki, hobby postaci czy ich ulubione danie. Klimat scen też). Te historyjki pełnią rolę rozgrzewki bym przy ewentualnej próbie pisania dłuższej znów się nie wypalił.
Tematyka jaka podejmusz w swoich historyjkach ma zmusic do zastanowienia sie, do myslenia. Obyczajowosc i dylematy moralne... taka etyka w praktyce;)
Nie podajesz gotowej odpowiedzi, jakiego wyboru dokonac, jaka decyzje w danej sytuacji podjac, ani jak sie zachowac.
Czytelnik nie jest tu jedynie swiadkiem zdarzen. Bardzo latwo moze sie "wczuc w role" i utozsamic z opisywanymi postaciami i sytuacjami.
Nie podajesz gotowej odpowiedzi, jakiego wyboru dokonac, jaka decyzje w danej sytuacji podjac, ani jak sie zachowac.
Czytelnik nie jest tu jedynie swiadkiem zdarzen. Bardzo latwo moze sie "wczuc w role" i utozsamic z opisywanymi postaciami i sytuacjami.
Bohaterowie personifikują (uosabiają) tak zwane mądrości życiowe, jak w przypadku paskudnej żony- agresja wyzwala agresję he he;)
Ciekawe, że strasznie często czytelnicy dopatrują się głębszego sensu w historii nawet gdy autor nie miał żadnego zamiaru żadnej 'mądrości' przekazać...
Po prostu zastanawiałem się jakie sytuacje byłyby klimatowe i/lub dramatyczne (albo chociaż ciekawe) a następnie starałem się zmieścić ich opis w limicie słów- zero zastanawiania się nad przekazem morału czy jakiegokolwiek przesłania :)
(No i starałem się wybrać tematy których już nie pokazywano w telewizji do znudzenia: zamiast standardowago love story 'On i ona' z happy endem przedstawiłem kruchy związek dwóch lesbijek- brak sytuacji jednoznacznie szęśliwych czy jednoznacznie smutnych- wszystkiego po trochu)
Trochę starasz się pisać jak kobieta, to znaczy z "kobiecej perspektywy", ale to taki naiwny punkt widzenia, nastoletni. Ta uwaga dotyczy sposobu myślenia tej Ani;)
No... dopiero teraz zdałem sobie sprawę, że jest dorosłą kobietą a nie nastolatką, której emocje wariują pod wpływem hormonów...
(Planowałem, że Natalia zdradzi ją z mężczyzną i to rozbije związek ale gdy sobie przypomniałem o tym planie to było już za późno)
Lepiej późno niż wcale:
„Pociąg: ostatnia stacja”
Ania skończyła przyjmować ostatniego pacjenta. Opuściła szpital i skierowała swe kroki do baru gdzie czekała na nią Justyna.
- Cześć
- Cze… - odparła Justyna; speszonym wzrokiem patrzyła gdzieś w głąb baru.
Gdy Ania podążyła za jej spojrzeniem, ujrzała Natalię całującą się z mężczyzną.
- Poczekaj chwilę; zaraz wracam… - zwróciła się do Justyny i podeszła do pary przy stoliku…
No i oczywiście...
„Pociąg: przedostatnia stacja” wersja 2.0
- Nie mogę teraz; głowa mnie boli! – Ania odpychała od siebie Natalię, która próbowała rozpiąć jej stanik – PRZESTAŃ!
- Ale to potrwa tylko parę minut…
- Tylko to ci w głowie? Dmuchać się dzień w dzień, siedem dni w tygodniu?
Nastała niezręczna cisza…
- Lepiej, byś już wyszła…
Ania usłyszała trzask drzwi, westchnęła i przewróciła się na drugi bok…
(mania perfekcji... ech...--')
dziadek
16 Dec 2010
Po polsku / Historie 55-ciu słów [35]
Jak zobaczyłem, że twoja odpowiedź znikła to myślałem że miałem jakieś halucynacje w związku z jej przeczytaniem (jestem tak łatwowierny, że pierwszą teorię jaka mi przychodzi do głowy niemal zawsze uważam za prawdę- i nie zastanawiam się nad innymi opcjami ^^')
„Świadek”
- Ja nie mam syna! – Słowa ojca dalej brzęczały £ukaszowi w głowie; od paru godzin spacerował po lesie by się odciąć od dźwięków miasta i próbować przegnać przykre myśli.
Serce mu nagle przyśpieszyło gdy usłyszał hałas; nie był sam. Przywarł do najbliższego drzewa i czekał… ujrzał mężczyznę z łopatą, ciągnącego po ziemi jakiś ciężar w worku…
Jak zobaczyłem, że twoja odpowiedź znikła to myślałem że miałem jakieś halucynacje w związku z jej przeczytaniem (jestem tak łatwowierny, że pierwszą teorię jaka mi przychodzi do głowy niemal zawsze uważam za prawdę- i nie zastanawiam się nad innymi opcjami ^^')
„Świadek”
- Ja nie mam syna! – Słowa ojca dalej brzęczały £ukaszowi w głowie; od paru godzin spacerował po lesie by się odciąć od dźwięków miasta i próbować przegnać przykre myśli.
Serce mu nagle przyśpieszyło gdy usłyszał hałas; nie był sam. Przywarł do najbliższego drzewa i czekał… ujrzał mężczyznę z łopatą, ciągnącego po ziemi jakiś ciężar w worku…
dziadek
16 Dec 2010
Po polsku / Historie 55-ciu słów [35]
„Kłamstwa”
Po przesłuchaniu Adama i akurat przybyłej Ani, policja opuściła podjazd by się zająć sprawą zaginionej żony. Adam wydał z siebie oddech ulgi; w czasie przesłuchania z powodu stresu niemal by się przyznał do winy. Niepewnie podszedł do Ani, która wyglądała jakby nieobecna.
- Nie martw się; na pewno nic jej nie jest.
- Yhm… - odparła bez przekonania.
Nie wszystko ustalone; przecież najwyraźniej £ukasz wkrótce po tej rozmowie wyszedł na dwór.
- A nawet jeżeli ojciec jest 100% homofobem, to przecież nie oznacza, że on sam nie chce się zmienić...
Przecież wiele ludzi na świecie, którzy żyją z fobiami, starają je się pokonać
... Ale to już tylko zależy od okoliczności i motywacji ojca- ja sam w wielu scenach do ostatniego momentu nie wiem na co się zdecyduję
„BARDZO Zła Karma”
- Nie dość, że pedał, to jeszcze morderca! – Zbigniew gotował się od gniewu gdy policja zaprowadziła go do syna, którego trzymali w tymczasowym areszcie.
- Spokojnie, panie Drzewski – uspokajał go funkcjonariusz – nie mamy jeszcze żadnych dowodów; pana syn złożył zeznanie, że gdy spacerował nocą po lesie, zobaczył kogoś zakopującego ciało… tylko dlaczego spacerował tam AKURAT środkiem nocy?
(Cóż... życie BYWA nieuczciwe...)
„Rozwiane nadzieje”
Zmęczona zamartwianiem, Ania zaczęła się szykować do snu. Zdjęła bluzkę przez głowę i przez chwilkę patrzyła na sporą bliznę sięgającą od brzucha niemal do piersi; pamiątkę po tragicznym wypadku z dzieciństwa.
Jej komórka zadzwoniła...- numer Julity!
- Julita? – Jej początkowa ulga ponownie przeszła w paniczny strach; to była policja: odnaleźli komórkę Julity… wraz z jej ciałem…
„Kłamstwa”
Po przesłuchaniu Adama i akurat przybyłej Ani, policja opuściła podjazd by się zająć sprawą zaginionej żony. Adam wydał z siebie oddech ulgi; w czasie przesłuchania z powodu stresu niemal by się przyznał do winy. Niepewnie podszedł do Ani, która wyglądała jakby nieobecna.
- Nie martw się; na pewno nic jej nie jest.
- Yhm… - odparła bez przekonania.
chociaż jestem zawiedziona postawą tego ojca, no zero empatii, zrozumienia, tolerancji...smutne.
Nie wszystko ustalone; przecież najwyraźniej £ukasz wkrótce po tej rozmowie wyszedł na dwór.
- A nawet jeżeli ojciec jest 100% homofobem, to przecież nie oznacza, że on sam nie chce się zmienić...
Przecież wiele ludzi na świecie, którzy żyją z fobiami, starają je się pokonać
... Ale to już tylko zależy od okoliczności i motywacji ojca- ja sam w wielu scenach do ostatniego momentu nie wiem na co się zdecyduję
„BARDZO Zła Karma”
- Nie dość, że pedał, to jeszcze morderca! – Zbigniew gotował się od gniewu gdy policja zaprowadziła go do syna, którego trzymali w tymczasowym areszcie.
- Spokojnie, panie Drzewski – uspokajał go funkcjonariusz – nie mamy jeszcze żadnych dowodów; pana syn złożył zeznanie, że gdy spacerował nocą po lesie, zobaczył kogoś zakopującego ciało… tylko dlaczego spacerował tam AKURAT środkiem nocy?
(Cóż... życie BYWA nieuczciwe...)
„Rozwiane nadzieje”
Zmęczona zamartwianiem, Ania zaczęła się szykować do snu. Zdjęła bluzkę przez głowę i przez chwilkę patrzyła na sporą bliznę sięgającą od brzucha niemal do piersi; pamiątkę po tragicznym wypadku z dzieciństwa.
Jej komórka zadzwoniła...- numer Julity!
- Julita? – Jej początkowa ulga ponownie przeszła w paniczny strach; to była policja: odnaleźli komórkę Julity… wraz z jej ciałem…
dziadek
17 Dec 2010
Po polsku / Historie 55-ciu słów [35]
Teraz te wszystkie historie układam w odpowiedniej kolejności, by zmusić czytelnika do myślenia- i by dopiero znacznie później dowiedział się, że mąż jest mordercą.
Kompilacje tych historii dam kuzynce na święta (gra w teatrze, więc powieść z pewnością się jej spodoba)
Nie posunąłem na razie dalej akcji- uzupełniam pośrednie sceny by było więcej okazji dowiedzieć się czegoś o bohaterach
Teraz te wszystkie historie układam w odpowiedniej kolejności, by zmusić czytelnika do myślenia- i by dopiero znacznie później dowiedział się, że mąż jest mordercą.
Kompilacje tych historii dam kuzynce na święta (gra w teatrze, więc powieść z pewnością się jej spodoba)
Nie posunąłem na razie dalej akcji- uzupełniam pośrednie sceny by było więcej okazji dowiedzieć się czegoś o bohaterach
dziadek
18 Dec 2010
Po polsku / Historie 55-ciu słów [35]
więcej scen neutralnych emocjonalnie- żeby postacie były bardziej realistyczne (no i bo za dużo dramatu każdemu może się przejeść)... planuję aby czytelnik musiał się namęczyć składając puzle z informacji zawartych w tych scenach jeżeli chce dowiedzieć się czegoś więcej o bohaterach
... by cały czas był nienasycony i chciał więcej >:)
Narkotyki, alkohol, ekscesy damsko- meskie, jakies mroczne sekrety przeszlosci? :D
więcej scen neutralnych emocjonalnie- żeby postacie były bardziej realistyczne (no i bo za dużo dramatu każdemu może się przejeść)... planuję aby czytelnik musiał się namęczyć składając puzle z informacji zawartych w tych scenach jeżeli chce dowiedzieć się czegoś więcej o bohaterach
... by cały czas był nienasycony i chciał więcej >:)
dziadek
19 Dec 2010
Po polsku / Historie 55-ciu słów [35]
Gdyby każda postać miała 24/7 przeżywać takie sytuacje poruszające serce to wówczas realistyczną reakcją by było by każda z nich była kłębkiem nerwów i wylądowała w psychiatryku...
... lepiej dać im odpocząć i się zrelaksować... przed kolejną serią dramatów
Gdyby każda postać miała 24/7 przeżywać takie sytuacje poruszające serce to wówczas realistyczną reakcją by było by każda z nich była kłębkiem nerwów i wylądowała w psychiatryku...
... lepiej dać im odpocząć i się zrelaksować... przed kolejną serią dramatów
dziadek
10 Jan 2011
Po polsku / Historie 55-ciu słów [35]
Here's a finished version of my compilation:
"Pięćdziesiątki piątki- czyli wymysły znudzonego studenta"
rapid share /files/441866974/55-tki.docx
It would be a little waste if only a few people I know, read this.
edit: już mi się języki mieszają...
Here's a finished version of my compilation:
"Pięćdziesiątki piątki- czyli wymysły znudzonego studenta"
rapid share /files/441866974/55-tki.docx
It would be a little waste if only a few people I know, read this.
edit: już mi się języki mieszają...